Programma 2024 .

Nieuw dit jaar bij Delft Fringe Festival zijn de open studio's die we organiseren op zaterdag 20 april, in het theatercafé van Theater de Veste in Delft, de dag dat de kaartverkoop voor het festival van start gaat. Deze middag vertellen drie makers tussen 16.00 en 17.00 uur iets over hun voorstelling en geven ze een preview van hun werk dat vanaf 28 mei op het festival staat. Iedereen is van harte welkom! Entree is gratis, maar wil je verzekerd zijn van een plek, reserveer dan alvast een ticket.

Welke makers ga je zien?

• Mystha Mandersloot (winnaar publieksprijs 2023) met de voorstelling Verhalen van Verwekkers. In dit stuk zien en horen we het perspectief van de man als partner van iemand die heeft gekozen voor abortus.

• Storm Boender met de voorstelling sudah. Dit stuk gaat over het Indisch zwijgen, een fenomeen binnen de Indische gemeenschap waarbij de oude generatie niet wil praten over het Indisch verleden.

• Theatergezelschap Dystopia met de voorstelling Vague News. In dit stuk gaat het over complotdenken en de zoektocht naar de waarheid, via herkenbare pijnpunten en duistere humor.

Sssst. Stil. Ogen dicht. Luister. Jij bent een levensgenieter, liefhebber en vrije geest. Je neemt de tijd om herinneringen te maken en snapt dat je een festival met z’n allen tot leven brengt. Toch? Al dertien jaar verbindt het Delft Fringe Festival nieuwe makers met liefhebbers, in een verrassend veelzijdig programma. Hoe dat eruit ziet? Danseressen bewegen op hun tenen langs de wieken van een molen. Vanaf de balustrade van een herenhuis vallen bevlogen dialogen naar beneden. In verborgen tuinen krijgen cabaretiers zelfs de bomen aan het lachen. En achter de gevels van een monumentaal pand, word jij geraakt door de woorden van het theatertalent van morgen.

Let op! Deze avond gaan we het anders doen. De dertiende editie van het Delft Fringe Festival wordt feestelijk geopend in Theater de Veste. Laat je verrassen en inspireren door een gevarieerd programma door drie spraakmakende en veelbelovende voorstellingen, waaronder de winnaar van de Delft Fringe Festival Publieksprijs 2023: Mystha Mandersloot.

TICKETS

[toegangsprijs inclusief drankje]

“Not knowing where else to find,
who’s truly honest and kind.
To this so called ‘wonderful human being’,
that's been broken by overseeing...”

Een solowerk gemaakt en uitgevoerd door Frann Schollaert over diens persoonlijke ervaringen met zelfmoordgedachten, eenzaamheid en fysieke/emotionele pijn. “Hoe kan ik deze gevoelens uit het verleden op een eerlijke en realistische manier vertalen naar het lichaam en het gezicht? In dit werk laat ik een vroegere versie van mezelf los. Ik maak opnieuw contact met de diepe strijd die ik heb ervaren en de rauwe kant van mijn leven.”

“‘(Un)familiar’ is een werk waarin ik ruimte wil geven om de genoemde onderwerpen in twijfel te trekken, omdat ik geloof dat er nog steeds niet genoeg over gesproken wordt. En omdat ik zelf ervaringen heb, heb ik deze creatie op een eerlijke en pure manier gemaakt om bewustzijn te verspreiden over zelfmoord en geestelijke gezondheidszorg. Wat ik graag met iedereen wil delen.”

A solo work created/performed by Frann Schollaert about personal experiences with suicidal thoughts, loneliness and physical/emotional pain. “How can I translate these past feelings, in an honest and realistic way, into the body and the face? In this work I unleash a past version of myself. I reconnect to the deep struggle I've experienced and a raw side of my life.”

“‘(Un)familiar’ is a piece where I want to give space to question the subjects mentioned because I believe it's still not talked about enough. And since I have own experiences, I made this creation in an honest and pure way to spread awareness on suicide and mental health care. What I would love to share with all.”

Credits

• Dans: Frann Schollaert
• Muziek: Red Armor, Niki Istrefi
• Video & edit: Elated frames, Jason Suen
• Space of development: Fontys Academy of the Arts, FAA
• Fotograaf: Hygin Delimat Photography

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

"Ik word beschadigd en als ik daar over spreken wil, word ik snel gestild.''

Op een plek vol schoonheid, veiligheid en nabijheid van God zit een jongen van vijftien. Zijn naam is Wouter. Daar, op die plek, wordt hij geconfronteerd door de conservatieve, christelijke barbiepop Christa. Zij maakt stekende en ingewikkelde opmerkingen over zijn homoseksualiteit.

Wouter is altijd stil geweest over de worsteling tussen zijn homoseksualiteit en zijn christen zijn, maar de stilte begint te voelen als een leugen. Hij besluit dat het tijd is voor openheid en zet zijn worsteling om in een theaterstuk. Via muziek, typetjes, rituelen, beweging en tekst neemt deze voorstelling het publiek mee in zijn worsteling. Maar vooral in de zoektocht naar de verbinding tussen deze twee werelden. Wouter hoopt dat de boodschap en het verhaal van de voorstelling gehoord gaan worden door zoveel mogelijk mensen.

*In a place full of beauty, safety and nearness to God sits a fifteen-year-old boy. His name is Wouter. There, in that place, he is confronted by the conservative, Christian barbie doll Christa. She makes stinging and complicated comments about his homosexuality. *

*Wouter has always been quiet about the struggle between his homosexuality and being a Christian, but the silence begins to feel like a lie. He decides it is time for openness and turns his struggle into a play. Through music, characters, rituals, movement and text, this performance takes the audience through his struggle. But especially in the search for the connection between these two worlds. Wouter hopes that the performance's message and story will be heard by as many people as possible. *

Credits

• Tekst / spel / regie: Wouter Haaksema
• Stem Barbiepop Christa: Tess van de Hoef
• Regie / techniek Barbiepop Christa: Valentijn Banga
• Trailer gefilmd door: Remi Walsarie
• Fotograaf: Sije Kloppenburg
• Techniek: Donna Brasser

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Een poëtische en muzikale migratiereis, op zoek naar een nieuw thuisland. Waar dromen kunnen wortelen, groeien en geoogst kunnen worden. Een reis naar een land achter de bergen, waar het verleden wordt achtergelaten en heimwee niet bestaat.

Oudail el Omari is geboren op Curaçao, opgegroeid in een dorp in de bergen in Libanon en op 13-jarige leeftijd naar Nederland geëmigreerd met zijn ouders. Als autodidacte maker en acteur bespreekt en bevraagt hij maatschappelijke en culturele thema’s. Zijn biculturele achtergrond biedt hem een rijk perspectief op zowel de Arabische als de Nederlandse cultuur. Een terugkerend thema in zijn werk, met alle voordelen en uitdagingen die daarmee gepaard gaan.

"Theater heeft mij geholpen me thuis te voelen in Nederland. Om vrienden te maken, Nederlands te leren, mezelf en het leven in Nederland te begrijpen. Nu gebruik ik theater om verhalen te vertellen. Mijn verhalen en verhalen van anderen die het verdienen om verteld en gehoord te worden."

A poetic and musical emigration journey in search of a new homeland. Where dreams root, grow, and are harvested. It is a journey to a land beyond the mountains. The past and the heart are left behind.

Oudail el Omari was born in Curaçao, raised in a mountain village in Lebanon and immigrated at the age of 13 to the Netherlands with his parents. As a self-taught artist and actor, he seeks to discuss and question societal and cultural themes. His bicultural background provides him with a rich perspective on both Arab and Dutch culture, a recurring theme in his work, with all the benefits and challenges that come with it.

"Theater has helped me feel at home in the Netherlands. I used theater to make friends, learn Dutch, understand myself and the life in the Netherlands. Now I use theater to tell stories, my own stories and stories of others that deserve to be told and heard."

هجرة هي رحلة هجرة شعرية وموسيقية بحثًا عن وطن جديد. بلد حيث يمكن للأحلام أن تنبت وتنمو وتُحصد. إنها رحلة إلى بلاد وراء الجبال، حيث يُترك الماضي خلف وحيث لا يوجد الحنين للوطن

Credits

• Schrijven & spel: Oudail el Omari
• Productie: Esmee Ronde
• Eindregie: Abdelkarim el Baz
• Licht & Vormgeving: Roel Leenders
• Fotograaf: Moon Saris

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Deze dansvoorstelling combineert video en technologie om te praten over de duurzaamheid van de planeet en 'greenwashing' door bedrijven. Het nodigt het publiek uit om zich onder te dompelen in dit slagveld tussen natuur en mens en schetst een hedendaags portret van hoe bedrijven het 'groene imago' uitbuiten om hun verkoop te verhogen.

De dansers bewegen door de ruimte en beelden verschillende vormen van greenwashing uit. Spelend met meerdere talen en via elektro-akoestische technieken (‘musique concrète’) wordt het een zintuiglijke ervaring van ecologisch hartzeer.

De voorstelling verbeeldt een ritueel dat zowel een offer als iets heiligs impliceert, waarbij het in dit geval gaat om de natuur voordat mensen het aanraakten. Het is geïnspireerd op het offer in het historische stuk 'The Rite of Spring', een ballet- en orkestconcert van de Russische componist Igor Stravinsky.

A contemporary social portrait and research, that combines video and technology to talk about the sustainability of the planet and corporate greenwashing. It invites the audience to immerse themselves in this battlefield between nature and humans and paints a contemporary portrait of how companies exploit the ‘green image’ to increase their sales.

The dancers move through space portraying several forms of greenwashing. Playing with multiple languages and through electro-acoustic techniques ("musique concrète"), it becomes a sensory experience of ecological heartbreak.

The performance portrays a ritual that implies both a sacrifice and something holy, which in this case involves nature before humans touched it. It is inspired by the sacrifice in the historical piece ‘The Rite of Spring’, a ballet and orchestral concert by Russian composer Igor Stravinsky.

Credits

• Choreograaf en artistiek directeur: Margarida Constantino.
• Performer: Emma Bogerd, Ana Meireles, Ignacio Sanz and Margarida Constantino.
• Lichtdesign: Rodrigo Ribeiro
• Muziek compositie: Rodrigo Ribeiro
• Extra sound design: Maas Van Gogh
• Videograaf: Christina Mastori
• Fotograaf: Dolf Pereboom
• Made possible with the support of Amsterdams Fonds voor de Kunst, ICK Amsterdam and Triplets Amsterdam.

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Scheten laten zonder gêne, vuurwerk afsteken, porno kijken en dingen slopen zonder reden. Als je ‘échte mannen’ bij elkaar zet is dit nog maar een fractie van wat je kunt verwachten.

Jannes vraagt zich af of dit nou wel nodig is, terwijl hij er zelf net zo hard aan mee doet. Want owee als je ook maar iets buiten de boot valt, dan hoor je er niet meer bij. “Begrijp mij niet verkeerd, ik heb niets tegen mannelijkheid, maar als het er is om iets anders te onderdrukken…”

In een tijd waarin toxic masculinity trending is en het maatschappelijke debat rondom gender overuren draait, probeert Jannes zijn plek te vinden. De waarheid ligt in het midden en het antwoord ‘Tussenin’.

Een coming (out) of age voorstelling over een échte man die het gevoel heeft steeds weer opnieuw te moeten uitkomen voor een onderwerp waar nog geen speciale feestdag voor is.

Farting without embarrassment, setting off fireworks, watching porn and demolishing things for no reason. If you put ‘real men’ together, this is only a fraction of what you can expect.

Jannes wonders if this is really necessary, while he himself participates just as much. Because if you are even slightly out of place, you no longer belong. "Don't get me wrong, I have nothing against masculinity, but if it's there to suppress something else..."

At a time when toxic masculinity is trending and the social debate around gender is working overtime, Jannes is trying to find his place. The truth lies in the middle and the answer "In between.

A coming (out) of age performance about a real man who feels he has to keep coming out on a subject for which there is no special holiday yet.

Credits

• Performer: Jannes Laven
• Fotograaf: Zelda Bonnet

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Laat je verrassen en dompel jezelf onder in een complete festival belevenis met de Fringe Tour van Achterbak! Een creatieve ondervereniging die studenten uitdaagt om kennis te maken met kunst en cultuur. Vandaag is Juliët Wagemakers van Achterbak jouw gids: “Delft Fringe is hét uitgelezen moment om ons samen te laten verrassen door jonge talent, precies waar wij van houden!”

Over de Fringe Tour
Juliët Wagemakers van Achterbak heeft drie verschillende voorstellingen uitgekozen voor deze tour, die je samen met haar en de groep bezoekt. Welke dit zijn, is een verrassing! Elke voorstelling vindt ergens anders plaats. Tussen de voorstellingen loop je als groep van de ene locatie naar de andere. Alles ligt op loopafstand van elkaar. De Fringe Tour duurt 3 uur. Zorg dat je op tijd bij de verzamelplek bent!

Starttijd tour: 19.30 uur
Verzamelplek: Fringe Huis, Voorstraat 64

Bekijk hier alle gidsen met wie je dit festival op stap kunt! [Link naar https://delftfringefestival.nl/programma/tours]

Al sinds kleins af aan is Lola van Rumpt gefascineerd door de storm. Wachtend tot ze kon leunen op de wind of de regen naar beneden zou storten. De chaos en schoonheid geven haar een gevoel van rust. Tegenwoordig herkent ze het gevoel van chaos in het dagelijkse leven en de druk van onze huidige samenleving.

‘Bursting Clouds’ is een ode aan storm. Omarm de onvoorspelbaarheid en bevraag de gevoelens die het oproept. Kijk verder dan het ongemak. Ontdek de krachtige kant maar ook de zachte en kwetsbare beleving. Hoe weerspiegelt het ons leven en onze verbinding met de natuur?

In dit hedendaags dansduet trotseren dansers de storm met alle intimiteit en kwetsbaarheid die daarbij gepaard gaat. Een zoektocht naar innerlijke rust binnen de razende wind en hoe de kalmte kan aanvoelen als thuis. Poëtische voice overs benadrukken het veranderlijke karakter van de storm. De muziek bestaat uit geluidsopnamen van storm.

Since childhood, Lola van Rumpt has been fascinated by the storm. Waiting until she could lean on the wind or the rain would pour down. The chaos and beauty give her a sense of calm. Today, she recognizes the sense of chaos in everyday life and the pressures of our current society.

'Bursting Clouds' is an ode to storms. Embrace the unpredictability and question the feelings it evokes. Look beyond the discomfort. Discover the powerful side but also the soft and vulnerable experience. How does it reflect our lives and our connection to nature?

In this contemporary dance duet, dancers brave the storm with all the intimacy and vulnerability that comes with it. A search for inner peace within the raging wind and how the calm can feel like home. Poetic voice overs emphasize the changeable nature of the storm. The music consists of sound recordings of storm.

Credits

• Dansers: Joey de Koning, Lola van Rumpt
• Muziek: Baz Laarakkers
• Tekst: Lola van Rumpt
• Fotograaf: Kit Kother
• Mede mogelijk gemaakt door De Janivo Stichting

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

We leven met zoveel mensen op de wereld maar waarom voelt het alsof iedereen er alleen voorstaat? Waarom voelt het alsof alle hulpmiddelen die we nu hebben om ons met elkaar te verbinden, ons alleen maar verder uit elkaar duwen? Zijn we nog wel een samenleving of alleen nog individuen die toevallig samenleven op dezelfde plek?

In deze voorstelling gaat Rashid Dijks op zoek naar wat ons als mens met elkaar verbindt in de vorm van de eerste hiphop cabaretvoorstelling a.k.a. CabaRap! Het wordt een ritmische en energieke voorstelling vol met hiphop muziek, comedy, grappige anekdotes en actualiteit. Kakkers uit het Gooi of gangsters uit de hood, iedereen is welkom.

__________________________________-

There are so many of us living in the world but why does it feel like everyone is alone? Why does it feel like all the tools we now have to connect with each other only push us further apart? Are we still a society or just individuals who happen to live together in the same place?

In this performance, Rashid Dijks explores what connects us as human beings to each other in the form of the first hip-hop cabaret performance a.k.a. CabaRap! It will be a rhythmic and energetic performance filled with hip-hop music, comedy, funny anecdotes and current events. Coopers from the Gooi or gangsters from the hood, everyone is welcome.

Credits

• Performer: Rashid Dijks
• Tekst en coach: Nico van der Knaap
• Muziek Producer: Merijn Mooiman, Joris van der Waterbeemd, Der Gersen
• Fotograaf: Laura Bakker

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

‘Iraqi Bodies’ is een fysieke en audiovisuele voorstelling over de sporen van migratie op het lichaam. Dansmaker Liza Sulaiman heeft in samenwerking met danser Ali Zanad onderzocht hoe drastisch veranderende texturen van veiligheid, landschappen, geschiedenis en culturele narratieven zich onderhuids nestelen tot een fragmentarische ervaring van de identiteit.

Reis af naar een poëtisch universum onder de Arabische teksten van schrijver Khazal Al-Majidi, waar het lichaam rouwt om een utopisch verleden en transformeert tot het dystopische landschap dat ooit thuis was. Waar heden, verleden en ver afstaande ruimtes samensmelten tot een onheilspellend schouwspel. Bewegend tussen hier en daar, tussen nu en toen.

In Iraqi Bodies wordt je geleid door de rouwgevoelens van kunstenaars van Irakese komaf. Maar het is een ode aan íeder lichaam dat gedwongen is om te vluchten en het vertrouwde achter zich te laten.

Iraqi Bodies is a physical and audiovisual performance about the traces of migration on the body. Dance maker Liza Sulaiman researched, in collaboration with dancer Ali Zanad, how drastically changing textures of safety, landscapes, history and cultural narratives nestle into a fragmentary sense of identity.

Travel to a poetic universe among the Arabic texts of writer Khazal Al-Majidi, where the body mourns an utopian past and morphs into the dystopian landscape that was once called home. Where present, past and spaces merge into an ominous spectacle. Moving between here and there, between now and then.

In Iraqi Bodies you are guided through the experiences of grief of artists of Iraqi descent. But it's an ode to all bodies forced to flee their homeland leaving the familiar behind.

أداء جسدي وسمعي بصري حول آثار الهجرة على الجسد. السفر في عالم شاعري حيث ينعى الجسد ماضيًا طوباويًا ويتحول إلى مشهد بائس كان في يوم من الأيام وطنًا. التنقل بين هنا وهناك، بين الحاضر والماضي.

Credits

• Choreograaf en performer: Liza Sulaiman
• (Audiovisuele) performer / Co-creator : Ali Zanad
• Tekst: Khazal Al-Majidi
• Muziek / soundtrack: Senyawa - Menuju Muara (fatalism remix)
• Artistiek advies en coaching: Suzy Blok
• Dramaturgisch advies: Astrid Klein Haneveld, Sophie Cohlen
• Fotograaf: Alwin Poiana
• Mede mogelijk gemaakt door ICK Dans

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Dacht jij dat je vanzelf transformeert in een doorgewinterde professional zodra je je diploma ontvangt? Nogal logisch dat je zo opkijkt tegen je collega's… Laten we eerst maar eens kijken naar wat je wél bent.

Bart is van oorsprong animatiefilmer. Maar de drang naar direct contact met het publiek stuurde hem naar het podium, waar de interactie tussen maker en publiek sterker is.

Bart herkent zich meestal niet in de problematiek van zijn leeftijds- of vakgenoten en vraagt zich steeds vaker af waar hij zich dan wel in zou herkennen. In een komische vertelstijl, waarin surrealistische werelden zich afwisselen met poëtische intermezzo’s en liedjes, deelt Bart zijn persoonlijke kijk op het leven en de vragen die hem bezighouden. De bouwstenen van zijn voorstelling zijn eigenzinnige gedachtenspinsels en absurde verhalen.

Did you think you'd automatically transform into a seasoned professional just by receiving your diploma? It's no wonder you look up to your colleagues so much... Let's first take a look at what you actually are.

Bart is originally an animation filmmaker. But the urge for direct contact with the audience sent him to the stage, where the interaction between creator and audience is stronger.

Bart usually does not recognize himself in the issues of his peers or professionals and increasingly wonders what he would recognize himself in. In a comic narrative style, in which surrealistic worlds alternate with poetic interludes and songs, Bart shares his personal view of life and the questions that occupy him. The building blocks of his performance are quirky thoughts and absurd stories.

Credits
* Tekst, muziek en spel: Bart de Piraat
* Fotograaf: Bart de Piraat

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

145 jaar geleden trok Nora de deur voorgoed achter zich dicht. Vanavond trapt ze ‘m weer keihard in. Het klassieke personage Nora (1879) uit ‘Een Poppenhuis’ reclaimt in 2024 the narrative in haar theatrale, eigentijdse en feministische popconcert.

Wat als het personage Nora uit 1879 in 2024 een popconcert geeft? Het levert een feministisch popconcert op, over het losbreken uit het Poppenhuiscomplex en het op zoek gaan naar je eigen stem. “Mijn pop is zo groot gegroeid dat ze alle ruimte heeft ingenomen. En nu is er geen ruimte meer voor de vrouw in mij. Dus mijn vrouw vertrekt, en ik blijf alleen achter met mijn pop.”

Met Henrik Ibsen en Kurt Weill als inspiratiebron bezingt Nora haar verhaal en herschrijft ze twee mannelijke bronnen naar een vrouwelijk perspectief. Het repertoire gaat van zachte pop tot een clubhit waar je op wilt dansen. Nora is voor Daniëlle Deddens een alterego. Via Nora kan ze haar eigen verhaal vertellen.

145 years ago, Nora pulled the door shut behind her for good. Tonight, she kicks it down hard again. The classic character Nora (1879) from "A Doll's House" reclaims the narrative in her theatrical, contemporary and feminist pop concert in 2024.

What if the 1879 character Nora gives a pop concert in 2024? It produces a feminist pop concert, about breaking free from the Dollhouse Complex and searching for your own voice. "My doll has grown so big that it has taken up all the space. And now there is no more room for the woman in me. So my wife leaves, and I am left alone with my doll."

Using Henrik Ibsen and Kurt Weill as inspiration, Nora sings her story and rewrites two male sources to a female perspective. The repertoire ranges from soft pop to a club hit that makes you want to dance to it. Nora is an alter-ego for Daniëlle Deddens. Through Nora, she can tell her own story.

Credits

• Speler, concept, tekst, lyrics, zakelijk en productie: Danielle Deddens
• Comonist, lyrics, producer: Wijnand Gomes
• Artistiek advies, eindregie: Loulou Hameleers
• Coproducent: Karavaan en Makershuis
• Fotograaf: Peggy de Haan
• Advies bij conceptontwikkeling: Timo Tembuyser

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Op haar 21e krijgt Sophie de diagnose autisme. Dat komt niet zo goed uit, want ze is in de bloei van haar leven en was net van plan de datingmarkt te betreden. Autisme is prima, maar gewoon geen sexy diagnose.

In deze extravagante en muzikale voorstelling worstelt Sophie zich als een alien tussen de mensen door de wereld van liefde, daten en seksualiteit. Hoe vind je als autist de liefde en intimiteit waar je zo naar verlangt? En zijn we niet allemaal een beetje een alien?

In deze voorstelling hoopt Sophie een brug te slaan tussen neurodiverse en neurotypische mensen. Autisme is geen aandoening, maar een andere manier van denken en ook mensen op het spectrum houden van seks en gaan graag de verbinding aan met een ander. Autist zijn is niet alleen onhandig, het levert ook hele mooie dingen op. En gestruggel in de liefde kennen we allemaal toch? Autisme of niet.

*At 21, Sophie is diagnosed with autism. This is not very convenient, as she is in the prime of her life and was just about to enter the dating market. Autism is fine, but just not a sexy diagnosis. *

In this extravagant and musical performance, Sophie struggles through the world of love, dating and sexuality like an alien among humans. As an autistic person, how do you find the love and intimacy you so crave? And aren't we all a bit of an alien?

In this performance, Sophie hopes to bridge the gap between neurodiverse and neurotypical people. Autism is not a disorder, but a different way of thinking, and people on the spectrum also love sex and enjoy connecting with another person. Being autistic is not only awkward, it also produces very beautiful things. And struggles in love we all know, right? Autism or not.

Credits

• Tekst en spel: Sophie Willemijntje
• Regie: Julia Straten
• Muziek: Bram Scharpach
• Fotograaf: Anneliese van Buren

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.